təhsilli

təhsilli
sif. Təhsil almış, oxumuş, bilikli. Yoldaşların ikisi də ali təhsillidirlər. Ə. Vəl..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • alitəhsilli — sif. Ali məktəb bitirmiş. Alitəhsilli mütəxəssis. Alitəhsilli müəllim …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kəsbi — ə. təhsilli, təhsillə əlaqədar olan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mühəzzəb — ə. 1) tərbiyəli, yüksək təhsilli; mədəni; 2) düzəldilmiş; 3) təmizlənmiş, təmiz …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mədəni — ə. 1) şəhərli, qəsəbəli; 2) oturaq, köçəri olmayan; 3) mədəniyyətin yüksək səviyyəsində olan; mədəniyyətli; 4) təhsilli, oxumuş, elmli; 5) mədəniyyətə mənsub olan, mədəniyyətlə əlaqədar olan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • təhsildar — ə. və f. təhsilli, savadlı; 2) dövlət vergilərini toplayan məmur …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • dərsli — sif. dan. Savadlı, təhsilli, oxumuş, bilikli. Dərsli adam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • elmli — sif. Təhsil görmüş, təhsil almış, təhsilli, oxumuş, ziyalı. Elmli qazıya şahid lazım deyil. (Ata. sözü). Qızıl Arslanı bu izdivacdan razı salacaq üçüncü səbəb Təliənin əqilli, ədəbli, elmli və həddindən artıq gözəl olması idi. M. S. O.. Məlumdur… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mərifətli — sif. 1. Mərifəti olan; qanacaqlı, tərbiyəli, kamallı, ləyaqətli. Mərifətli qız. Mərifətli uşaq. – Mənim gözəl və mərifətli mələkəm, sizin bu qədər acıqlanmağınızın səbəbi nədir? M. S. O.. Usta Pirəli, oğlunun mərifətli cavabını bəyənib,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • oxumuş — f. sif. Təhsil almış, məktəb qurtarmış; təhsilli, savadlı. Oxumuş qız. – <Kətxuda> bilirdi ki, İnmirə camaatının şəhərdə yaxşı iş bilən, oxumuş adamları vardır. N. N.. // İs. mənasında. Nə əhlimizdə ayıqlıq əlaməti görünəydi; Nə bir para… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • texnik — <yun. technike> 1. Texnikanın müəyyən sahəsində çalışan orta texniki təhsilli mütəxəssis. Mühəndislər və texniklər. Mədən texniki. Texnik elektrik. 2. Texnika sahəsində işləyən adam. ◊ Diş texniki – diş protezi qayıran mütəxəssis …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”